Zaręczyny po polsku - tradycja

Zaręczyny - uroczyste ogłoszenie zamiaru zawarcia związku małżeńskiego to bardzo stara tradycja. Słowo „zaręczyny" pochodzi od słowa „ręka" czyli prosić o rękę. Zgodnie z dawną Polską tradycją zaręczyny były powszechnie obowiązującą ceremonią i uwieńczeniem długich pertraktacji majątkowych pomiędzy rodzinami obojga przyszłych Państwa Młodych. Z okazji zaręczyn organizowano wystawne przyjęcia, na które zapraszano rodzinę, przyjaciół, znajomych. Zaręczynowe przyjęcie odbywało się w domu narzeczonej w porze obiadu. Najważniejszym momentem tej uroczystości była wymiana pierścionków. Narzeczony, wkładając swej wybrance pierścionek zaręczynowy na czwarty palec lewej ręki, zobowiązywał się do zawarcia małżeństwa, a narzeczona rewanżowała się sygnetem. Tradycja nakazywała, aby pierścionki zaręczynowe miały białe kamienie - kolor symbolizuje szczęście i powodzenie. W pierścionkach zaręczynowych oprawiane były brylanty lub perły, a wewnątrz grawerowano imiona młodych lub krótkie sentencje.

Od chwili zaręczyn młodzi ludzie byli oficjalnie narzeczonymi - podczas uroczystości ustalano i ogłaszano także datę ślubu. Z zadeklarowanej w czasie zaręczyn obietnicy małżeństwa nie można było wycofać się bez naprawdę ważnych powodów. Zerwanie zaręczyn było skandalem i kompromitowało tego, kto spowodował taką sytuację.