Forma kononiczna zawarcia związku małżeńskiego - miejsce zawarcia małżeństwa

Małżeństwa powinny być zawierane w parafii jednego z nupturientów, w której osoba posiada stałe lub tymczasowe miejsce zamieszkania (kan. 1115 KPK’83). Stałe miejsce zamieszkania nabywa się poprzez rzeczywisty pobyt przez okres pięciu lat w danym miejscu bądź intencję pozostania tam na stałe. Z kolei tymczasowe zamieszkanie ma miejsce w przypadku, gdy osoba przebywa na danym terytorium przez trzy miesiące bądź ma intencję przebywania przez ten czas (kan. 102 §§2 i 3).

Małżeństwo katolików oraz katolika z niekatolikiem musi być zawarte w kościele parafialnym. Gdyby osoby chciały mieć ślub w innym kościele lub kaplicy, to zezwolenie musi zostać udzielone przez biskupa diecezjalnego lub proboszcza (kann. 1118 §1).

Istnieje także możliwość zawarcia małżeństwa w miejscu innym niż kościół lub kaplica (np. w domu prywatnym). Musi być to jednak odpowiednie miejsce, w którym można wytworzyć religijną atmosferę. Konieczne jest w takim przypadku uzyskanie zgody biskupa diecezjalnego (kan. 1118 §2 KPK’83). Godną uwagi jest sytuacja małżeństwa katolika z nieochrzczonym. Jeśli osoba nieochrzczona odmawia zawarcia małżeństwa w kościele, to proboszcz strony katolickiej może wyrazić zgodę na zawarcie małżeństwa w innym miejscu niż kościół, po rozważeniu wszelkich okoliczności (kan. 1118 §3 KPK’83).